در ابتدا کامپیوتر بود و سیستم عامل نبود و هر چه بود دست کله گنده ها بود و کله گنده ها سیستم عاملهاشان را به قیمت خون پدرشان می فروختند.
کامپیوتر و سیستم عامل اقلام دارای کاربرد نظامی محسوب می شدند و کسی حق نداشت اسرار این دو قلم را لو بدهد مبادا سرخها ازش استفاده کنند.
جنگ سرد که تمام شد ، کابوس از میان رفت ، می شد دیگر به عمومی کردن سیستم عامل فکر کرد اما مایکروسافت به عنوان تولیدکننده داس و ویندوز حاضر نبود دست از این تجارت پرسود بکشد و اسرار را بر ملا کند.هم به این دلیل که حفره های بی شمار سیستم عاملش آشکار می شد و هم به این دلیل که دیگر نمی توانست قیمت های گزاف روی محصولاتش بگذارد.
در همین فضا بود که یک استاد دانشگاه هلندی به نام اندرو اس تننباوم در کتابش ، سیستم عامل آموزشی و در عین حال واقعی مینیکس را که برای میکروچیپ 8086 اینتل طراحی کرده بود به زبان C و در 12 هزار خط در اختیار دیگران گذاشت. بوم. دنیا باخبر شد و هر هکری یک نسخه از کتاب تننباوم خرید و شروع کرد به ور رفتن و تکمیل کردن مینیکس برای خودش. داشتن یک سیستم عامل کاملا شخصی لذت کوچکی نبود.
گسترش و کارآمدی لینوکس به جایی رسیده که شرکت هایی مثل IBM که زمانی سایه لینوکس و لینوکس اش را با تیر می زدند حالا به اهمیت ماجرا پی برده اند.
یک پسر بیست و یک ساله فنلاندی سوئدی زبان ، به نام لینوس بندیکت توروالدز هم یکی از این هکرهای سر خود بود که می خواست با مینیکس ، سیستم عامل حرفه ای درست کند. بالاخره هم طاقت نیاورد و یک نامه برای گروه کاربران GNU فرستاد که "از یک سیستم عامل چه توقعی دارید؟ مال من دارد حاضر می شود."خوبی این سیستم عامل و کارهایی که تحت عنوان GNU انجام می دادند این بود که تمام کدها و برنامه ها در اختیار همه بود و می توانستند کار را سطر به سطر ببینند و دنبال کنند. وقتی لینوس کارش را منتشر کرد ، استاد تننباوم یک نامه برایش فرستاد و بهش گفت که کارش ایرادهای اساسی دارد و اگر دانشجوی او بود بابت این کار محکوم به فنا نمره بالایی نمی گرفت.
لینوس هم در جواب گفت "تو استاد دانشگاه ای. کارت این است که تحقیق کنی و با مینیکس مغز خراب کنی." و جنگی شروع شد که هر چند آن وقت کسی حدس نمی زد ، لینوس و طرفداران روزافزون خودش و سیستم عاملش در آن پیروز شدند. این گونه لینوکس از پیوند لینوس با مینیکس متولد شد و جدی ترین رقیب ویندوز شد.
نزدیک 15 سال از این تولد عجیب گذشته و بی شمار پدر و مادر به پرورش این نوزاد عجیب کمک کرده اند. گسترش و کارآمدی لینوکس به جایی رسیده که شرکت هایی مثل IBM که زمانی سایه لینوس و لینوکسش را با تیر می زدند حالا به اهمیت ماجرا پی برده اند و سالانه مبالغ هنگفتی خرج گسترش و بهسازی لینوکس می کنند.
حالا دیگر لینوکس از شکل متنی هم خارج شده و توانسته اند به آن فضای گرافیکی و توان تطابق با نرم افزارهای تحت ویندوز نیز بیفزایند.لینوس الان 36 ساله ساکن ایالات متحده امریکا (سانتاکلارا-کالیفرنیا) است و 2 دختر کوچک دارد.او بر خلاف بقیه مبتکرها در ثروت افسانه ای غرق نشده و زندگیش نسبتا معمولی است.او ترجیح داد به جای این که بیل گیتس دوم بشود ، اولین بیل گیتس شکن بشود.
منبع : روزنامه جام جم
هسته کرنل لینوکس این قابلیت را داراست که در آغاز فرایند بوت شدن سیستم فرامین و مقادیر و پارامترهائی را دریافت کند و درروند بوت یا بالا آمدن سیستم عامل از آن استفاده نماید.
این روند گاهی اطلاعاتی را شامل میشود که هسته کرنل به تنهائی قادر به شناسائی آنها نیست و در برخی موارد دیگردر جهت تغییر مقادیر اولیه و پیش فرض هسته وجلوگیری یا اعمال برخی مقادیر و دستورات خاص بکار گرفته میشود.
این وظایف را ممکن است به سادگی برنامه های خاصی به نام بوت لودر(مثل Grub وLILO و loadlin) با قراردادن اطلاعات ضروری در یک فایل متنی و در اختیار گزاردن آن در هر بار راه اندازی سیستم در گنو/لینوکس به انجام برسانند لیکن در صورت عدم وجود بوت لودر فرامین میتوانند از طریق خط فرمان توسط کاربران به هسته کرنل فرستاده شوند .
به هر صورت ممکن است در اینجا این سئوال به ذهن شما خطور کند که با وجود سیستمهای عامل جدید و پیشرفته گنو/لینوکس که معمولا همه چیز را بخوبی تنظیم و مدیریت میکنند یک کاربر معمولی هرگز به این رشته از اطلاعات نیازی نخواهد داشت اما باید دانست که هر سیستم عاملی نیاز به انجام تنظیماتی برای بهینه سازی دارد که میتوان تعداد زیادی از این تنظیمات را در مرحله راه اندازی با تنظیم برخی پارامترها انجام داد ، ضمنا هر سیستمی بر اثر فعالیتهای کاربران خود ممکن است دچار مشکلاتی از جمله در مراحل راه اندازی شود و دانستن این اطلاعات کوچک اما ارزشمند در آن زمان کلید حل مشکلات بزرگ خواهند بود.
برای درک بهتر مطلب باید این موضوع را به دو بخش عمده تقسیم کرد . نخست آندسته از پارامترها که توسط هسته کرنل سیستم عامل مدیریت میشوند و سپس آندسته که توسط device driver یا گرداننده های سخت افزار اجرا میگردند .
بعنوان مثال init= به هسته میگوید که چه برنامه ای باید ابتدا اجرا شود و در مقابل عبارت aha154x= اطلاعاتی را به یک درایور کارت سخت افزار نوع اسکازی می فرستد که از چه منابع سخت افزاری می تواند استفاده کند .
نکته : دستورات قابل ارسال به درایورهای سخت افزاری فقط در مورد آن دسته از سخت افزارها قابل اجراست که درایور آنها در هنگام نصب و کامپایل کردن هسته کرنل مستقیما در داخل هسته ترجمه شده و در مورد سخت افزارهائی که با درایورهای متصل شونده به هسته یا ماژولها modules اجرا میشوند کاربرد ندارد. (برای مطمئن شدن از نوع درایور اگر از نوع ماژول باشد از دستور lsmod استفاده و لیست ماژولها را میتوان مشاهده کرد) . بصورت خلاصه تر دستورات مربوط به درایورها معمولا فقط توسط آندسته از کاربران حرفه ای گنو/لینوکس که خودشان وظیفه کامپایل کردن هسته و تعین پارامترهای اختصاصی برای آنرا بر عهده دارند مورد استفاده قرار میگیرد .
کسب اطلاعات از سیستم :
در زمانی که هسته لینوکس بصورت کامل بوت شده و بطور کامل فعال باشد با دستور زیر در محیط shell میتوان دستواراتی را که در هنگام بوت شدن سیستم اجرا شده مشاهده نمود .
cat /proc/cmdline
خوشبختانه دیروزدر روزنامه خبرجنوب مطلبی را در مورد برگزاری سمینار وکارگاه آموزشی لینوکس،پایداری و امنیت در شیرازخواندم که بدینوسیله آنرا به اطلاع کلیه علاقمندان لینوکس ساکن در استان فارس می رسانم .
موضوع : سمیناروکارگاه آموزشی لینوکس،پایداری و امنیت
سخنران : مهندس جلال حاجی غلامعلی
تاریخ برگزاری : 2/3/84
آخرین مهلت ثبت نام : 29/2/84
در یافت اطلاعات از برگزارکننده در مورد چگونگی برگزاری و نحوه ثبت نام : انستیتو ایز ایران شیراز – تلفن 2274341 شیراز-ایران